سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور

 مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان مرکزی گفت: ذخیره‌گاه جنگلی بلوط در شهرستان شازند و ۵۰۰ هکتار منطقه توسعه یافته آن، نیازمند کمک جهت آبیاری است.

عبدالحسین محمدی، در خصوص وضعیت ذخیره‌گاه جنگلی بلوط در شهرستان شازند، اظهار کرد: استان مرکزی سه ذخیرگاه حساس بلوط، سماق و پسته وحشی (بنه) دارد که برای مجموعه منابع طبیعی استان بسیار مهم هستند.

وی وسعت ذخیره گاه جنگلی بلوط در شهرستان شازند را ۲۱۰ هکتار دانست و افزود: این منطقه تحت نظارت و رصد است و یک قرقبان نیز مامور کنترل ذخیره گاه است که در صورت وقوع حادثه یا حریق به سرعت اقدامات لازم به انجام برسد.

 محمدی با اشاره به اینکه اطلاع رسانی لازم درخصوص اهمیت این منطقه به روستاهای اطراف نیز اعلام شده است تا در صورت بروز حادثه کمک منابع طبیعی باشند، افزود: خوشبختانه در حال حاضر ذخیره گاه مشکلی ندارد، اما چالش فعلی مسئله توسعه این ذخیره گاه است.

وی تصریح کرد: منابع طبیعی استان مرکزی این منطقه را به میزان حدود ۵۰۰ هکتار توسعه داده است و مسلما نیاز حفظ این توسعه، تامین منابع آبی است و سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان در شرایط کنونی آبی که متاسفانه با خشکسالی روبرو هستیم باید اعتبار آبیاری این منطقه توسعه یافته را تامین کند.

مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان مرکزی با تاکید بر اینکه رسیدگی به این منطقه در سال نخست بسیار اهمیت دارد چراکه از سال دوم رویش طبیعی اتفاق خواهد افتاد، گفت: در سال نخست ۱.۵ میلیارد تومان اعتبار جهت حفظ و نگهداری منطقه لازم است، اعتبار مورد نیاز منابع طبیعی به صورت کلی نسبت به اعتبارات دیگر دستگاه ها، در واقع رقم چشمگیری نیست و امیدواریم که سازمان مدیریت استان این رقم را برای حفظ و نگهداری و آبیاری منطقه تخصیص دهد.

 وی تاکید کرد: مسلما اثر و اهمیت این رقم ۱.۵ میلیارد تومانی بسیار بیشتر از این رقم است، گرد و غباری که این روزها در شهر اراک شاهدیم مردم را آزار می دهد، اما با تخصیص ارقام کمی می توان کیفیت هوا را بالا برد.

محمدی اضافه کرد: در منطقه چپقلی اراک نیز با تنگناهای آبی مواجه هستیم، در این منطقه درختکاری صورت گرفته است، اما تاکنون هیچ یک از صنایع بزرگ اطراف این منطقه مانند نیروگاه، پتروشیمی و پالایشگاه جهت حفظ منطقه قدمی برنداشته اند و از محل اعتبارات استانی هم برای نگهداری این درختکاری رقمی اختصاص نیافته است و عملا این منطقه به دغدغه و نگرانی مجموعه منابع طبیعی تبدیل شده است چراکه با اعتبارات اندک نمی توان احیا و نگهداری پوشش های گیاهی را به انجام رساند