سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور

دکتر عباسعلی نوبخت با عنایت به گستردگی مراتع بر اهمیت و ضرورت توسعه و مدیریت مرتع و توجه بیشتر به این اکوسیستم با جلب همکاری انجمن های علمی و صنفی در راستای شناساندن اهمیت مرتع به مسئولین و آحاد مردم تاکید نمود.

 وی گفت: پیرامون دستیابی به مطلوب ترین پتانسیل در عرصه های مرتعی می بایست از توان انجمن های صنفی و علمی به عنوان کلیدی ترین بازوهای علمی و تجربی بهره برداری نمود چراکه انجمن های صنفی و علمی حنجره های بخش اجرا در مواقع اضطرار می باشند و ارتباط فنی، انجمن علمی و دانش بومی انجمن صنفی در کنار هم می تواند نتایج خوبی داشته باشد.

وی اولویت بندی امور مراتع کشور و طراحی مثلت تقویت مراتع با رئوس تصمیم سازی، تصمیم گیری، بهره برداری و اجرا و تهیه نقشه راه مدیریت مرتع با هماهنگی و همکاری انجمن علمی مرتعداری ایران و کانون سراسری انجمن های صنفی مرتعداران کشور در زمان مناسب را بسیار اثرگذار دانسته و افزود: مدیریت جامع مراتع و تهیه نقشه راه مدیریت مرتع در قالب رفتارهای تیمی با تکیه بر دانش بومی، دانش نوین و دانش اجرایی تنها با تعامل و خواست واقعی سه بخش سازمان منابع طبیعی، انجمن علمی و صنفی مرتعداری میسر خواهد بود. ضمن اینکه در تعامل این سه بخش، مسائل و مشکلات و موضوعات اجرایی در قالب پایان نامه های دانشجویی نیز احصاء گردد.

دکتر نوبخت در پایان با توجه به فرمایشات مقام معظم رهبری و نامگذاری سال جاری، بر لزوم مشارکت حداکثری بهره برداران در قالب انجمن های صنفی در راستای حفاظت، صیانت و اصلاح عرصه های مرتعی، بر نگاه نتیجه محور به مراتع، درجه بندی مراتع با دقت لازم، ارزشگذاری کارکردهای بازاری و غیربازاری مراتع و ارائه طرح های جامع و تأثیرگذار مدیریت بحران در مراتع به منظور اخذ اعتبار لازم جهت احیاء آنها تاکید نمود و تصریح کرد: برای تقویت مراتع و بهبود معیشت بهره بردارن، نگاه تک بعدی و مدیریت از بالا به پایین کارساز نخواهد بود و صرفا یک دیدگاه جامع نگر که نگاه توامان و هم وزن به سه عامل بیولوژیک، امور اقتصادی و امور اجتماعی داشته باشد می تواند محقق کننده این مهم باشد.  

شایان ذکر است: در این نشست سه ساعته، انجمن های علمی و صنفی به بیان دیدگاه ها و ارائه نظرات خود پرداختند که اهم آنها به قرار زیر است:

شناسائی و طبقه بندی مسائل و مشکلات موجود در مراتع، اولویت بندی موارد و انعکاس مطالب به بخش مربوطه و استخراج نتایج در یک جمع بندی، برنامه ریزی و اجرا در قالب مدیریت جامع حوزه های آبخیز، تعامل همه جانبه بخش های علمی، صنفی و اجرایی جهت دست یابی به بهترین پتاسیل در مراتع، شناساندن مراتع و اصول منابع طبیعی به جامعه، ضرورت حفظ گونه ها و ذخائر گیاهی در خطر، تهیه و اجرای پیوست اجتماعی –اکولوژیکی طرح های مرتعداری، استاندارد سازی شغلی و پروانه های صنفی مرتعداری و تهیه  نقشه آمایش سرزمین و نظارت مجدانه بر فعالیت های معدنی در عرصه های مرتعی.